Wijkverpleegkundige Jenny: Zo leer je van elkaar in de wijk

Aanstaande donderdag ga ik met mijn stagiaire naar een cliënt die ik overgenomen heb van een andere wijk/ gemeente omdat cliënt de huisarts heeft bij ons en eigenlijk ook in mijn wijk hoort. Maar ooit met reden toch naar andere gemeente gegaan. Ik constateer tijdens dit bezoek dat het goed zou zijn geweest voor alle partijen wanneer er in een eerder stadium hulpmiddelen ingezet zouden zijn. Deze regelen we dezelfde dag nog. Een paar dagen later besluit ik na een tweede bezoek om mijn collega waar mevrouw eerst in zorg was te spreken en met haar van gedachten te wisselen over passende zorg in deze situatie.

Zo leren we van elkaar en helpen we elkaar.
Collega zag hetzelfde als ik en besprak de drempels die ze ervaren had om in deze situatie te komen tot passende zorg. Wat mij altijd weer verrast is dat medewerker die al langer bij een cliënt komen bedrijfsblind lijken te worden. Ze zien simpelweg niet goed wanneer een cliënt gebaat is met andere acties. Daarnaast doen veel zorgmedewerkers activiteiten die niet voldoen aan de arbonormen. Onze eigen lichamelijke gezondheid maken we nog te vaak ondergeschikt als clienten moeite hebben met inzet van de juiste hulpmiddelen. Mijn wens en doel is dat alle medewerkers in de thuiszorg zichzelf belangrijk genoeg vinden om te werken met de juiste hulpmiddelen. Alleen dan kunnen we ook voor onze clienten blijven zorgen tot we 67 zijn.

Optimaal gebruik van diens sociaal netwerk
Passende Zorg is zorg die aansluit bij wat de cliënt wil bereiken, waarbij optimaal gebruik wordt gemaakt van diens sociale netwerk en de juiste hulpmiddelen om dat doel te bereiken. De cliënt in de regie. Wij als professionals ondersteunen en adviseren en pas als laatste stap nemen wij als dat nodig is dingen over. Een uitdaging voor de wijkverpleegkundige waarin alle competenties aangesproken worden. Wat een prachtig vak waar je het beste uit jezelf en anderen mag halen.