Marion: zuster in het kwadraat
Op een frisse winterse dag ontmoet ik Marion Loermans (Boxmeer) voor de tweede keer in zes maanden tijd. De vorige keer was het nog een mooie zomerse dag waarbij we spraken over haar ambities; ze had nl. gesolliciteerd op een baan als verzorgende IG in de thuiszorg bij Akkolade.
Een korte terugblik op haar verleden. Marion start als dame van zeventien lentes jong met de zgn. “A opleiding en B opleiding” in Boxtel en werkt met veel plezier in de zorg. Later maakt ze de switch naar begeleidende functies vanuit de psychotherapeutische kant. Marion wordt ook geconfronteerd met voor haar belangrijke levensvragen en ze besluit jaren later om “haar roeping” te volgen en in te treden in het klooster. Inmiddels is ze toegetreden tot een andere orde waarbij ze in een gemeenschap leeft met zowel broeders als zusters. Daar ontmoeten we elkaar voor de 2e keer.
Sinds de “gedenkwaardige” dag in ’s Hertogenbosch hebben we veel contact gehad om haar te begeleiden naar “haar droombaan” nl. opnieuw te gaan werken in de zorg. Marion is gestart met een opfriscursus waarbij ze na 2,5 maand op het niveau van verzorgende IG niveau 3 mag werken. Als we praten over het werk, verschijnen de pretlichtjes in de ogen van Marion. Ze wilde zo graag weer echt “de basiszorg” aan cliënten geven, is positief verrast over de manier waarop cliënten zich open stellen voor haar en hun dankbaarheid tonen. Natuurlijk zijn er ook kritische geluiden; met name de tijd voor de administratieve verwerking doet ze nog wel eens in eigen tijd; ze vindt het veel te fijn om de beschikbare tijd bij de cliënt door te brengen.
Na de koffie lopen we door het geweldige klooster waar Marion woont. Op die manier mag ik ook een “inkijkje” nemen in haar niet alledaagse privéleven; haar rol als kloosterling. Voordat ik haar met een omhelzing gedag zeg, ben ik overtuigd van één ding; Marion heeft haar roeping zeker gevonden in de thuiszorg en in het klooster. Ze is een “zuster in het kwadraat”.
Ben je wellicht geïnspireerd door dit verhaal; je kunt altijd vrijblijvend contact met mij opnemen.
Deel dit artikel hieronder:
Op een frisse winterse dag ontmoet ik Marion Loermans (Boxmeer) voor de tweede keer in zes maanden tijd. De vorige keer was het nog een mooie zomerse dag waarbij we spraken over haar ambities; ze had nl. gesolliciteerd op een baan als verzorgende IG in de thuiszorg bij Akkolade.
Een korte terugblik op haar verleden. Marion start als dame van zeventien lentes jong met de zgn. “A opleiding en B opleiding” in Boxtel en werkt met veel plezier in de zorg. Later maakt ze de switch naar begeleidende functies vanuit de psychotherapeutische kant. Marion wordt ook geconfronteerd met voor haar belangrijke levensvragen en ze besluit jaren later om “haar roeping” te volgen en in te treden in het klooster. Inmiddels is ze toegetreden tot een andere orde waarbij ze in een gemeenschap leeft met zowel broeders als zusters. Daar ontmoeten we elkaar voor de 2e keer.
Sinds de “gedenkwaardige” dag in ’s Hertogenbosch hebben we veel contact gehad om haar te begeleiden naar “haar droombaan” nl. opnieuw te gaan werken in de zorg. Marion is gestart met een opfriscursus waarbij ze na 2,5 maand op het niveau van verzorgende IG niveau 3 mag werken. Als we praten over het werk, verschijnen de pretlichtjes in de ogen van Marion. Ze wilde zo graag weer echt “de basiszorg” aan cliënten geven, is positief verrast over de manier waarop cliënten zich open stellen voor haar en hun dankbaarheid tonen. Natuurlijk zijn er ook kritische geluiden; met name de tijd voor de administratieve verwerking doet ze nog wel eens in eigen tijd; ze vindt het veel te fijn om de beschikbare tijd bij de cliënt door te brengen.
Na de koffie lopen we door het geweldige klooster waar Marion woont. Op die manier mag ik ook een “inkijkje” nemen in haar niet alledaagse privéleven; haar rol als kloosterling. Voordat ik haar met een omhelzing gedag zeg, ben ik overtuigd van één ding; Marion heeft haar roeping zeker gevonden in de thuiszorg en in het klooster. Ze is een “zuster in het kwadraat”.
Ben je wellicht geïnspireerd door dit verhaal; je kunt altijd vrijblijvend contact met mij opnemen.
