Wijkverpleegkundige Jenny: Wat is voor mijn clienten ultieme Passende Zorg?
Gisteren sprak ik, wijkverpleegkundige Jenny Bouma, af met een cliënt dat ik de intake zou komen doen en haar gelijkertijd helpen met de benodigde zorg. Vandaag stapte ik binnen in een goed verzorgd appartement bij een dame die al dik in de tachtig is, maar die er uit ziet als eind zestig. Ze staat in de deuropening op mij te wachten. “Joehoe, hier moet je zijn”. Met een elleboogkruk loopt ze kwiek voor me uit. Ze praat ook snel. Ik hoop dat ik zo mag zijn als ik tachtig ben.
Ze is gewend in de avond te douchen
Ze maakt mij duidelijk dat ze mij maar kort nodig hoopt te hebben. Als ze zelf haar pantykousjes weer aan en uit kan trekken en de antistollingsinjecties gestopt zijn. Dat is waar ze zelf aan denkt en dat is al over twee weken.
Ik help haar eerst met de kousjes en de injectie. Daarna gaan we aan de praat. Ik stel voor dat we haar aanleren om met een lange schoenlepel de kousjes uit te trekken. Dan kan ze al snel weer zelf douchen. Hoeft ze ons alleen maar even in de avond om haar voeten af te drogen. Ze is gewend in de avond te douchen.
Blij dat ik weer thuis ben
Ze trekt wit weg als we er over praten. Dat laat ik dus met rust. Ze heeft overal over nagedacht en alles wat ze zelf kan, doet ze zelf of heeft ze een oplossing voor. Zo ook de medicijnen. Maar nu hebben ze in het ziekenhuis alles veranderd. “Ik slik al jaren twee tabletten voor de suiker en nu hebben ze het ineens naar 1 gedaan omdat ze denken dat het beter is. En ik heb in de koelkast nu ook twee spuitjes liggen, die moet ik eenmaal per maand nemen. Om mijn botten sterker te maken. Maar daar slikte ik al jaren pilletjes voor, alsof het niet genoeg is. En mijn slaappilletje wilden ze me ook afpakken. Die slik ik al sinds mijn man dood is. En de huisarts heeft gezegd dat een Lorazepammetje echt niet verslavend is. Ik ben blij dat ik weer thuis ben, kan ik het tenminste zelf weer regelen. Ze doen ook maar..."
Lachend kan ik niet anders dan dit beamen. Deze vrouw is echt wel in staat om het zelf te regelen met haar huisarts. Wat is hierin ultiem Passende Zorg?
Blog geschreven door wijkverpleegkundige Jenny Bouma
Deel dit artikel hieronder:
Gisteren sprak ik, wijkverpleegkundige Jenny Bouma, af met een cliënt dat ik de intake zou komen doen en haar gelijkertijd helpen met de benodigde zorg. Vandaag stapte ik binnen in een goed verzorgd appartement bij een dame die al dik in de tachtig is, maar die er uit ziet als eind zestig. Ze staat in de deuropening op mij te wachten. “Joehoe, hier moet je zijn”. Met een elleboogkruk loopt ze kwiek voor me uit. Ze praat ook snel. Ik hoop dat ik zo mag zijn als ik tachtig ben.
Ze is gewend in de avond te douchen
Ze maakt mij duidelijk dat ze mij maar kort nodig hoopt te hebben. Als ze zelf haar pantykousjes weer aan en uit kan trekken en de antistollingsinjecties gestopt zijn. Dat is waar ze zelf aan denkt en dat is al over twee weken.
Ik help haar eerst met de kousjes en de injectie. Daarna gaan we aan de praat. Ik stel voor dat we haar aanleren om met een lange schoenlepel de kousjes uit te trekken. Dan kan ze al snel weer zelf douchen. Hoeft ze ons alleen maar even in de avond om haar voeten af te drogen. Ze is gewend in de avond te douchen.
Blij dat ik weer thuis ben
Ze trekt wit weg als we er over praten. Dat laat ik dus met rust. Ze heeft overal over nagedacht en alles wat ze zelf kan, doet ze zelf of heeft ze een oplossing voor. Zo ook de medicijnen. Maar nu hebben ze in het ziekenhuis alles veranderd. “Ik slik al jaren twee tabletten voor de suiker en nu hebben ze het ineens naar 1 gedaan omdat ze denken dat het beter is. En ik heb in de koelkast nu ook twee spuitjes liggen, die moet ik eenmaal per maand nemen. Om mijn botten sterker te maken. Maar daar slikte ik al jaren pilletjes voor, alsof het niet genoeg is. En mijn slaappilletje wilden ze me ook afpakken. Die slik ik al sinds mijn man dood is. En de huisarts heeft gezegd dat een Lorazepammetje echt niet verslavend is. Ik ben blij dat ik weer thuis ben, kan ik het tenminste zelf weer regelen. Ze doen ook maar..."
Lachend kan ik niet anders dan dit beamen. Deze vrouw is echt wel in staat om het zelf te regelen met haar huisarts. Wat is hierin ultiem Passende Zorg?
Blog geschreven door wijkverpleegkundige Jenny Bouma
