Ochtend mee met wijkverpleegkundige Jenny: Passende zorg is ook het aanpassen van zorg
Het is 7:20 uur als ik het parkeerterrein bij ons kantoor opdraai. Ik zet mijn kleine knalgele peugeotje 107 naast de enorme Volvo van een van de huisartsen van het gezondheidscentrum. Die grote bak is geweldig maar mijn kleine scheurijzer die overal tussen past heeft voor het werk in de wijk mijn voorkeur. En mijn clienten weten aan de auto al wie er komt. Tot mijn verbazing is mijn stagiaire al aanwezig. Ze hoefde van mij pas om 8:00 aanwezig te zijn. Ijverig zit ze al te tikken achter haar laptop, want voor 12:00 moet haar leerplan ingeleverd. Nu maar hopen dat ons wifi netwerk haar behulpzaam is. Dat laat te wensen over namelijk in ons pand.
Familie is ingeschakeld
Ik vertel haar dat we nog een cliënt erbij hebben vandaag. Ik kreeg een appje van een collega uit het ons team. Gisteravond bleek een cliënte die alleen avondzorg heeft ziek te zijn. Ze had de hele dag op bed gelegen. Familie is ingeschakeld door collega maar die moesten vanochtend voor een ander ziek familielid zorgen. Of ik wilde gaan kijken of er meer zorg nodig was.
In de auto even bellen naar deze zieke cliënte. Ze heeft de deur van het slot zegt ze en is zo blij dat we komen. In haar oude ietwat afgelegen huisje roepen we bij binnenkomst " goedemorgen!" We lopen door de schuur, door de keuken, door de huiskamer , trekken nog een deur open en vinden achterin de huiskamer de deur naar de slaapkamer. Daar vinden we een hoopje dekens waar wat grijze krullen bovenuit komen. Ze heeft sinds gisteravond een half glaasje water gedronken en moest veel naar het toilet vannacht. Die kan ze alleen bereiken door de huiskamer en de keuken. Erg vermoeiend voor haar en val gevaarlijk. Ik overleg met haar dat we haar gaan opfrissen, broodje en drinken voor haar maken en de medicijnen pakken. Terwijl stagiaire mevrouw wast op de rand van het bed, ben ik ondertussen in de keuken bezig wat me gelegenheid geeft tot nadenken. Familie wil ik bellen om zorg voor eten en drinken te regelen. Huisarts wil ik bellen omdat dit een kwetsbare oudere is die alles altijd zelf doet en nooit zomaar in bed zal blijven liggen. En ik denk wel dat ze griep heeft, maar ze is ook benauwd zegt ze en haar hoofd doet raar... een diagnose van huisarts lijkt me wenselijk.
Ondertussen komt er iemand om bloed te prikken van de trombosedienst. Of we weten dat de INR doorgeschoten is? "Nee, maar lijkt me logisch als er ergens een infectie is". Nog een reden waarom ik de huisarts graag even wil laten kijken bij deze mevrouw.
Stagiaire heeft mij heel goed geholpen, ze krijgt een 9 van mij
Na een rondje bellen vertel ik mevrouw wat ik met familie en huisarts heb afgesproken en beloof haar dat we tot haar herstel iedere ochtend komen. Familie heb ik op het hart gedrukt dat ze ons mogen bellen met vragen. Zij komen mevrouw helpen rondom eten. Huisarts komt eind van de ochtend. Als we vertrekken ligt mevrouw fris gewassen, vermoeid in haar bed met naast haar op een stoel voldoende drinken om het tot 12:00 vol te houden. "Ik ben zo blij dat je gekomen bent en alles regelt" zegt ze. En dan wijzend op de stagiaire: "zij heeft me heel goed geholpen met wassen, ze krijgt een 9 van me, een 10 geef ik nooit".
Jenny werkt als wijkverpleegkundige in de thuiszorg. Een bewuste keuze van Jenny om daarvoor te gaan. Als gastblogger deelt ze graag haar ervaringen met jou. Ook gastblogger worden? Neem dan contact met ons op!
Deel dit artikel hieronder:
Het is 7:20 uur als ik het parkeerterrein bij ons kantoor opdraai. Ik zet mijn kleine knalgele peugeotje 107 naast de enorme Volvo van een van de huisartsen van het gezondheidscentrum. Die grote bak is geweldig maar mijn kleine scheurijzer die overal tussen past heeft voor het werk in de wijk mijn voorkeur. En mijn clienten weten aan de auto al wie er komt. Tot mijn verbazing is mijn stagiaire al aanwezig. Ze hoefde van mij pas om 8:00 aanwezig te zijn. Ijverig zit ze al te tikken achter haar laptop, want voor 12:00 moet haar leerplan ingeleverd. Nu maar hopen dat ons wifi netwerk haar behulpzaam is. Dat laat te wensen over namelijk in ons pand.
Familie is ingeschakeld
Ik vertel haar dat we nog een cliënt erbij hebben vandaag. Ik kreeg een appje van een collega uit het ons team. Gisteravond bleek een cliënte die alleen avondzorg heeft ziek te zijn. Ze had de hele dag op bed gelegen. Familie is ingeschakeld door collega maar die moesten vanochtend voor een ander ziek familielid zorgen. Of ik wilde gaan kijken of er meer zorg nodig was.
In de auto even bellen naar deze zieke cliënte. Ze heeft de deur van het slot zegt ze en is zo blij dat we komen. In haar oude ietwat afgelegen huisje roepen we bij binnenkomst " goedemorgen!" We lopen door de schuur, door de keuken, door de huiskamer , trekken nog een deur open en vinden achterin de huiskamer de deur naar de slaapkamer. Daar vinden we een hoopje dekens waar wat grijze krullen bovenuit komen. Ze heeft sinds gisteravond een half glaasje water gedronken en moest veel naar het toilet vannacht. Die kan ze alleen bereiken door de huiskamer en de keuken. Erg vermoeiend voor haar en val gevaarlijk. Ik overleg met haar dat we haar gaan opfrissen, broodje en drinken voor haar maken en de medicijnen pakken. Terwijl stagiaire mevrouw wast op de rand van het bed, ben ik ondertussen in de keuken bezig wat me gelegenheid geeft tot nadenken. Familie wil ik bellen om zorg voor eten en drinken te regelen. Huisarts wil ik bellen omdat dit een kwetsbare oudere is die alles altijd zelf doet en nooit zomaar in bed zal blijven liggen. En ik denk wel dat ze griep heeft, maar ze is ook benauwd zegt ze en haar hoofd doet raar... een diagnose van huisarts lijkt me wenselijk.
Ondertussen komt er iemand om bloed te prikken van de trombosedienst. Of we weten dat de INR doorgeschoten is? "Nee, maar lijkt me logisch als er ergens een infectie is". Nog een reden waarom ik de huisarts graag even wil laten kijken bij deze mevrouw.
Stagiaire heeft mij heel goed geholpen, ze krijgt een 9 van mij
Na een rondje bellen vertel ik mevrouw wat ik met familie en huisarts heb afgesproken en beloof haar dat we tot haar herstel iedere ochtend komen. Familie heb ik op het hart gedrukt dat ze ons mogen bellen met vragen. Zij komen mevrouw helpen rondom eten. Huisarts komt eind van de ochtend. Als we vertrekken ligt mevrouw fris gewassen, vermoeid in haar bed met naast haar op een stoel voldoende drinken om het tot 12:00 vol te houden. "Ik ben zo blij dat je gekomen bent en alles regelt" zegt ze. En dan wijzend op de stagiaire: "zij heeft me heel goed geholpen met wassen, ze krijgt een 9 van me, een 10 geef ik nooit".
Jenny werkt als wijkverpleegkundige in de thuiszorg. Een bewuste keuze van Jenny om daarvoor te gaan. Als gastblogger deelt ze graag haar ervaringen met jou. Ook gastblogger worden? Neem dan contact met ons op!
